بازآرایی و جایابی بهینه خازن در شبکه توزیع به منظور کاهش تلفات با استفاده از یک الگوریتم هوشمند

بازآرایی و جایابی بهینه خازن به منظور کاهش تلفات توان و نگه داشتن ولتاژ در بازه محدودیتهای مجاز در سیستمهای توزیع مورد استفاده قرار می گیرد. این محدودیتها شامل شعاعی بودن شبکه و رعایت قیود ولتاژ و جریان شبکه می باشند. در این پایان نامه حل همزمان خازن گذاری و بازآرایی به منظور کاهش تلفات با در نظر گرفتن محدودیتهای فوق الذکر توسط الگوریتمی هوشمند که تا کنون برای حل این مسئله استفاده نشده، ارائه گردیده است. با توجه به نیاز به حل همزمان دو مسئله بهینه سازی غیر خطی گسسته، استفاده از الگوریتمهای هوشمند در این پایان نامه مد نظر قرار گرفته است. در روند بهینه سازی، یکی از اصلی ترین موارد، مدلسازی مسئله و اعمال الگوریتم انتخابی است. این موضوع در این پایان نامه با مدل سازی حالت شبکه بصورت رشته های صفر و یک و با روشی مشخص انجام گردیده است. درنتیجه یک مسئله بهینه سازی گسسته بوجود آمده که شامل متغیرهای صفر و یک است و دیگر نمی توان از الگوریتم های بهینه سازی که بر روی اعداد حقیقی کار می کنند، استفاده نمود. به منظور حل همزمان این دو مسئله با هدف کاهش تلفات، از الگوریتم بهینه سازی جدیدی با نام «الگوریتم اجتماع ذرات دودویی بهبود یافته(ibpso)» استفاده گردیده است. الگوریتم پیشنهادی بر روی دو شبکه تست، 16 و 33 باسه اعمال گردید و نتایج بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت. الگوریتم جدید ارائه شده، در شرایط مشابه جواب بهتری نسبت به سایر الگوریتمهای انجام شده قبلی دارد. برنامه های مورد استفاده به گونه ای نوشته شده اند که برای شبکه های بزرگ نیز می توانند بکار روند. همچنین 5 حالت مختلف از تقدم و تأخر اقدامات بازآرایی و جایابی بهینه خازن مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت، بهترین نتیجه مربوط به انجام همزمان بازآرایی و جایابی بهینه خازن بدست آمده است.